Nowoczesne operacje przemysłowe skupiają się na metodzie „obudowania i ponownego użycia”, która polega na przechodzeniu na nowe technologie bez konieczności pozbywania się dotychczasowego, tradycyjnego sprzętu. Prosta integracja nowych produktów z tymi już istniejącymi, stała się kluczowym czynnikiem utrzymania konkurencyjności.

Właśnie dlatego architektury technologiczne w zakładach i koncepcja technologii cyfrowego rozszerzenia, przyciągnęły ostatnio uwagę osób decyzyjnych z branży przemysłowej. Jeśli nowe produkty mogą być wstępnie zaprojektowane tak, by pasowały do „otwartej” architektury lub platformy, to zmniejsza to niepewność i koszty związane z integracją sprzętu oraz oprogramowania. Jednocześnie nowe technologie takie jak urządzenia mobilne i czujniki pomocnicze, mogą zwiększyć wartość dotychczasowych maszyn oraz sprzętu. Jest to możliwe dzięki wykorzystaniu łączności internetowej/chmurowej cyfryzacji do głębszej, a także bardziej precyzyjnej analizy wydajności dotychczasowego sprzętu.

Osiągnięcie tych korzyści wymaga odpowiedniego projektu architektury, która uwzględnia nowe trendy, takie jak przemysłowy Internet Rzeczy (Industrial Internet of Things — IIoT) i powiązane z nim zarządzanie wielkimi zbiorami danych (Big Data). Partnerzy, którzy wraz ze Schneider Electric mogą już wdrażać takie rozwiązania w przedsiębiorstwach, biorą pod uwagę następujące procedury:

• Określenie warstw wymagających zastosowania zarówno starych, jak i nowych systemów — ogólny projekt powinien obejmować trzy podstawowe warstwy: warstwę połączonych produktów usprawniających lokalną łączność z produktami oraz warstwą aplikacji, narzędzi analitycznych i usług. Warstwy wykorzystują nowe atuty narzędzi analitycznych i usług chmurowych zarówno w nowych, jak i istniejących urządzeniach podstawowych.
• Zapewnienie kompleksowego cyberbezpieczeństwa we wszystkich trzech warstwach — technologie IIoT, które włącza się do architektury, powinny być zgodne ze standardami bezpieczeństwa sieci i systemów przemysłowych IEC62443. Producenci muszą zapewniać bezpieczny cykl tworzenia produktów (Secure Development Lifecycle — SDL) dla wszystkich produktów, które mają być włączone w architekturę.
• Zastosowanie otwartej architektury, która odblokowuje wartość tkwiącą w operacjach — architektura „otwarta” pozwala czerpać większe korzyści z danych. Na przykład rzeczywistość rozszerzona może zwiększyć możliwości operatorów — przykładem jest operator maszyn, który kieruje tablet w stronę maszyny przemysłowej i widzi na nim cyfrowy obraz tego, co się dzieje wewnątrz tej maszyny. Otwarta architektura pozwala na szybsze gromadzenie danych, bardziej precyzyjne analizy i szybszą identyfikację trendów w zakresie działania sprzętu.
• Umożliwienie proaktywnego serwisu, aby zapewnić jak najdłuższy czas pracy urządzeń bez przestojów w celu zwiększenia rentowności — dobrze zaprojektowana architektura powinna również zwiększyć wydajność urządzeń. Dzięki wbudowanym warstwom zarówno połączonego sprzętu, jak i oprogramowania analitycznego można zebrać o wiele więcej informacji na temat wydajności urządzeń. Personel serwisowy jest w stanie uniknąć zbyt wczesnych prac konserwacyjnych (naprawianie urządzenia, gdy nie ma takiej konieczności) lub opóźnień (naprawianie systemu dopiero po kosztownych przestojach), co znacznie obniża koszty operacyjne.