Wtrysk oczyszczonych ścieków a praca elektrofiltru
Maria Jędrusik, Arkadiusz Świerczok
Instytut Techniki Cieplnej i Mechaniki Płynów,
Politechnika Wrocławska
Jerzy Mazurek, Piotr Halfar
RAFAKO S.A.
Michał Głomba
Instytut Inżynierii Ochrony Środowiska, Politechnika Wrocławska
Bartłomiej Kamiński
ENERGA Elektrownie Ostrołęka S.A.
Przemysł energetyczny, zobligowany unijnymi dyrektywami, musi ograniczać emisję szkodliwych substancji. Komisja europejska szykuje kolejne ograniczenia, dotyczące m.in. emisji rtęci do powietrza. Jednym ze sposobów ograniczania cząstek zawierających większe ilości zaadsorbowanej rtęci jest zwiększenie przed
Pył zawieszony PM 2,5 jest najgroźniejszą dla życia i zdrowia ludzi mieszaniną bardzo drobnych cząstek stałych i ciekłych. Znajdują się w nim przede wszystkim tlenki siarki, tlenki azotu i amoniak. Pył zawieszony może także zawierać substancje toksyczne, takie jak metale ciężki i wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne, między innymi benzopiren. Jego cząstki są tak drobne, że przenikają z układu oddechowego bezpośrednio do krwi. To właśnie one są współodpowiedzialne za astmę, alergie, zawały serca i przedwczesne zgony [1].
Poziom docelowy dla pyłu PM 2,5 określony dla wartości średniorocznej wynosi 25 μg/um3. Zgodnie z Dyrektywą 2008/50/WE (CAFE) państwa członkowskie mają zmniejszyć do 2020 r. narażenie ludzi na działanie drobnego pyłu PM 2,5 w miastach o średnio 20% w porównaniu z rokiem 2010. Na obszarach miejskich, poziom narażenia powinien zostać zredukowany do 2015 roku do wartości poniżej 20 μg/m3. Na całym terytorium UE państwa członkowskie będą zmuszone do przestrzegania dopuszczalnej wartości dla PM 2,5 wynoszącej najwyżej 25 μg/m3. Takie wskaźniki mają zostać osiągnięte do 2015 roku. Unijne normy różnią się od zaleceń WHO, która ustaliła dopuszczalny poziom na 10 μg/m3, w USA natomiast obowiązuje limit 15 μg/m3. Oczywistym jest, że jeszcze ostrzejszych limitów możemy spodziewać się w przyszłości [2].
Cały materiał znajdą Państwo w „Energetyce Cieplnej i Zawodowej” nr 9/2013.
|
Cały artykuł przeczytają Państwo w magazynie „Energetyka Cieplna i Zawodowa” nr 9/2013 zamów prenumeratę w wersji elektronicznej lub drukowanej |
