Kto zanieczyszcza naszą planetę?
Jedni uważają, że winnymi ocieplenia klimatu są ludzie i ich działalność. Inni twierdzą, że to sama natura wywołuje takie skutki, poprzez aktywność słońca i działalność wulkanów. Nie ma zgody w tej kwestii, ale jednomyślności brakuje także w sposobie walki o czyste środowisko. Niektórzy podejmują krucjatę przeciwko domniemanemu winowajcy zanieczyszczenia Ziemi – czyli węglowi. Jednak są i tacy, którzy ponad czyste środowisko stawiają własny interes. Czy świat może wypowiadać się w tej kwestii jednym głosem?
Listopadowa Konferencja Klimatyczna COP 19 w Warszawie wymusiła na nas chwilę refl eksji i konieczność przemyślenia tego, czy rzeczywiście człowiek i prowadzone przez ludzkość działania mają wpływ na zmiany w krajobrazie ziemskim. Ingerencję w środowisko widać zarówno w dłuższym okresie, liczącym setki, a nawet tysiące lat (badania archeologiczne pokazują zmiany środowiska naturalnego na przykład na skutek nawadniania terenów suchych), jak i w krótkim (np. wycinanie lasów w celu pozyskania terenów rolniczych lub drewna). Co najmniej od pokolenia trwa dyskusja na temat tego, jak duży wpływ na naszą planetę wywiera działalność ludzi. Jeśli przyjmiemy, że jest on istotny, to jakie jest znaczenie zmian „naturalnych”, mających źródło albo w kosmosie (głównie chodzi tu o zmiany aktywności Słońca lub przechodzenie naszego układu słonecznego przez kosmiczne chmury pyłów), albo na powierzchni Ziemi (np. poprzez zmiany prądów morskich czy też działalność wulkaniczną). Te nurtujące ludzkość tematy spowodowały chęć wyjaśnienia kwestii wpływu działań człowieka na środowisko naturalne. W 1988 roku dwie organizacje działające pod egidą Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ): Światowa Organizacja Meteorologiczna (World Meteorological Organization, WMO) oraz Program Środowiskowy ONZ (United Nations Environmental Program, UNEP) powołały do życia Międzyrządowy Zespół ds. Zmian Klimatu (Intergovernmental Panel on Climate Change, IPCC). IPCC został powołany w celu badania przyczyn i skutków zmian klimatycznych w skali globalnej, propagowania tej wiedzy oraz współpracy przy tworzeniu regulacji mających na celu ograniczenie emisji zanieczyszczeń do atmosfery.
Cały materiał znajdą Państwo w „Energetyce Cieplnej i Zawodowej” nr 1/2014.
