Podczas spalania paliw gazowych, ciekłych i stałych generowane są zanieczyszczenia gazowe, do których należą: związki siarki (głównie SO₂), tlenki azotu (NO i NO₂, rozważane wspólnie jako NO_x) oraz tlenek węgla (CO). Niemal całą cześć NO_x opuszczających wylot komina stanowi tlenek NO. Tlenki azotu (NO_x) uważane są jako jedne z głównych składników uczestniczących w tworzeniu smogu fotogenicznego oraz tzw. kwaśnych deszczy [1, 2]. Uważa się, iż tlenki azotu (NO_x) przyczyniają się też w sposób pośredni do występowania efektu cieplarnianego, należąc tym samym do grupy tzw. pośrednich gazów cieplarnianych (ang. indirect green house gases) [3]. Ocenia się, iż potencjał tworzenia efektu cieplarnianego (ang. Greenhouse Warming Potential, GWP) NO_x w porównaniu do CO₂ wynosi 30-33 i 7-10 (przy szacunkowym oddziaływaniu w okresie, odpowiednio 20 i 100 lat [4]), przy czym oddziaływanie NO_x na efekt cieplarniany rozgranicza się pomiędzy źródła naziemne i obiekty latające napędzane silnikami spalinowymi (np. samoloty) [3]. Szacuje się, iż GWP NO_x z naziemnych źródeł wynosi 7-30 [4], choć pojawiają się również inne wartości potencjału tworzenia efektu cieplarnianego, np. 5 dla źródeł naziemnych i 456 dla źródeł z pojazdów latających [5]. Można też znaleźć informacje nt. ujemnych wartości GWP NO_x [3, 5].

Cały artykuł przeczytasz w numerze 4/2016 magazynu "Energetyka Cieplna i Zawodowa"

Fot. 123rf